کاربرد و طبع جوز هندی و خواص آن برای لاغری و بارداری

کاربرد و طبع جوز هندی و خواص آن برای لاغری و بارداری

کاربرد و طبع جوز هندی و خواص آن برای لاغری و بارداری در سایت جسارت

طبع جوز هندی,کاربرد جوز هندی,موارد کاربرد جوز هندی,کاربرد روغن جوز هندی,کاربردهای جوز هندی,کاربرد ادویه جوز هندی,خواص و کاربرد جوز هندی,موارد مصرف جوز هندی,موارد استفاده جوز هندی,موارد مصرف جوز هندی در غذا,موارد استفاده جوز هندی,موارد مصرف جوز هندی,موارد استفاده از جوز هندی در غذا,موارد استفاده ی جوز هندی,موارد استفاده ریشه جوز هندی,موارد استفاده ادویه جوز هندی,خواص روغن جوز هندی,خواص روغن جوز هندی برای مو,جوز هندی و خواص آن

کاربرد و طبع جوز هندی و خواص آن برای لاغری و بارداری

در این مطلب از سایت جسارت به کاربرد و طبع جوز هندی و خواص آن برای لاغری و بارداری می پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد .

جوز هندى بسیار لطیف و ملین طبع و محلل، مانع تخمه و مقوى اعضاء رئیسه خصوصا دماغ، مقوى حواس ناشتا جهت سهولت بریان کرده آن را با پوست جهت سرفه، خوردن جوز هندی مانع کرم معده است، جهت رفع مصرف سموم استفاده مى‏شود، روغن جوز هندی با عسل بر بدن مفلوج یا صاحبان اوجاع مفاصل بارده و حمیات بارده بلغمیه بمالند مفید است جهت منع تولید شپش و جهت قروح خبیثه مفید است. همچنین پوست جوز هندی مرهم تحلیل اورام، ضماد آن جهت بواسیر و امراض مقعد به غایت مؤثر است. قطور جوز هندی که برگ آن را کرم نموده جهت اخراج چرک گوش و خواص دیگر جوز هندی ، مقى بلغم و مسهل و جهت امراض بارده دماغى و عصبى مانند فلج، لقوه و سرفه، ضیق‏ النفس، نفخ شکم و جذام مفید مى‏باشد.

طبع جوز هندی

میوه درخت جوز بویا به طور کلی از دو نوع ثمر که از نظر طبی و خواص دارویی مورد توجه می باشند تشکیل شده است ،یکی مغز هسته که به فرانسوی موسکاد و به انگلیسی نات مگ گفته می شود و دیگری جدار نازک خشبی توری خارجی هسته که در اصطلاح طب سنتی «بسباسه» و به فرانسوی ماسی و به انگلیسی میس نامیده می شود. درخت جز بویا درختی است دو پایه به ارتفاع ۲۰ تا ۱۰ متر،زیبا،همیشه سبز ،با شاخه های پراکنده .پوست تنه آن خاکستری تیره ،گلهای آن زنگولهای شکل کوچک زرد است .برگهای آن بیضی،نوک تیز،موجدار،چرمی سبزبراق شبیه برگهای نارنج یا برگهای غار گیلاسی یا برگهایRhododendron،نظیر برگهای گل صد تومانی(R.ferruginosum) ،طول برگها در حدود ۱۰ ساتنی متر ،رنگ سطح فوقانی آن سبز تیره و رنگ سطح تحتانی آن سبز کمرنگ است.میوه آن که معمولا در حدود شش ماه پس از ظهور گلها می رسد

در کتب سنتى به نام “جوز هندى” و نارجیل و گوز هندى و رانج نام برده شده، خواص جوز هندی، مسهل خوردن آن براى اخراج اقسام کرم معده و روده و کرم کدو مفید است و براى تقویت هاضمه نیز نافع است. براى تقویت فهم، حافظه و تولید چربى کلیه، رفع درد مثانه، تحلیل باد و گاز، اخراج کرم روده، حرارت غریزى را افزایش مى‏دهد. مواد سرد بلغمى و سوداوى را دفع مى‏کند ضماد آن براى معالجه بیماریهاى آمیزشى درست مى‏کنند دم کرده آن براى اسهال خونى استفاده مى‏شود. در کره جوز هندى را در طب براى مالش عضو بیمارى مخصوصا در تسکین درد روماتیسم استعمال مى‏کنند.

کاربرد جوز هندی

شبیه زرد آلو به رنگ زرد لیمویی تا قهوه ای روشن ووقتی که کاملا رسید معمولا از وسط ترک می خورد.و از شکاف ترک آن جدار خشبی شفاف و درخشان و مخملی توری شکل ناصاف هسته که همان بسباسه یامیس است دیده می شود.این جدار ،یک عدد هسته قهوهای رنگ روغنی را که هامن جوز بویا می باشد دربر گرفته است .هسته تخم مرغی شکل و معطر گیاه یا نات مگ در حدود ۴ سانتی متر طول و ۱ تا ۵/۱ سانتی متر عرض دارد و قشر خارجی بسیار معطر وشکننده آن یعنی بسباسه یا میس در حدود ۲ تا ۱ میلی متر ضخامت دارد و وقتی خشک شد به رنگ زرد قهوه ای در می آید. طبع جوز هندى : طبیعت جوز هندی گرم است . طریقه مصرف جوز هندى :  پودر آن در تهیه ادویه‌ ترکیبی یا به تنهایی در غذاها استفاده کنید .

کاربرد و طبع جوز هندی و خواص آن برای لاغری و بارداری

منشا جوز هندی از از شرق اندونزی و شرق هند در جزایر ملوک است و در آن مناطق یکی از پایــــه های اقتصاد به شمار می رود. از جوز هندی در این مناطق به صورت خشک شده و بیشتر برای چاشنی غذا استفاده می شود. در واقع باید گفت پوسته ی خشک شده ی اطراف دانه در جوز هندی لذیذترین چاشنی برای غذا به کار می رود که البته مقادیر زیاد آن موجب ایجاد حالت رخوت و سستی و سپس اعتیاد به ماده ی آلکالوئیدی آن می شود.

موارد کاربرد جوز هندی

التهابات و دردهای مفصلی و رماتیسمی با مصرف خوراکی جوزهندی و همچنین ماساژ موضع با روغن آن تسکین می‌یابد. جوزهندی به حفظ سلامت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند. برای کاهش علائم آلرژی نیز می‌توانید جوزهندی بخورید. سیستم قلبی، عروقی را تحریک می‌کند و برای حفظ سلامت قلب مفید است. همانند میخک، جوزهندی دارای ترکیبی به نام «یوجینول» است که برای قلب مفید می‌باشد. به گزارش «ehow» در طب چین توصیه شده است که برای رفع معده درد و التهاب یا سوءهاضمه 3 تا 5 قطره این روغن همراه با یک قاشق غذاخوری عسل به طور ناشتا میل شود. تحقیقات نشان داده است که ترکیبات روغن جوزهندی به مبارزه باکتری‌های دهان و دندانی می‌رود که موجب ایجاد حفره در دندان می‌شوند . بی نظمی و درد قاعدگی را رفع می‌کند. تقویت کننده ذهن است. بدن را آرامش می‌دهد و سبب افزایش گردش خون می‌شود. روغن آن از جمله ترکیبات مهم بیشتر داروهای تسکین دهنده سرفه است. ضمن این که در درمان سرماخوردگی نیز موثر است. برای درمان آسم مفید است.

جوز هندی درختی است دوپایه، به ارتفاع ۸ تا۱۰ متر و دارای برگهای دائمی که در جزائر ملوک به صورت وحشی می روید. شکل ظاهری آن بی شباهت به درخت نارنج نیست زیرا بر روی شاخه های متعدد آن برگهایی متناوب، ساده، کامل، موجدار، بیضوی، نوک تیز، بدون استیبول و چرمی شبیه برگ درخت نارنج به وجود می آید. سطح فوقانی پهنک برگ به رنگ سبز تیره ولی سطح تحتانی آن روشن تر و به رنگ سبز مایل به سفید است. در طول شاخه های آن گلهای نر و ماده بر روی دو پایه به وجود می آید.

کاربرد روغن جوز هندی

اضطراب و افسردگی را رفع می‌کند. عفونت و بیماری‌های کلیه‌ای را درمان می‌کند. خاصیت ضد باکتریایی و ضدعفونی کننده دارد که برای رفع کدری، چربی و چین و چروک پوست مفید است. به نقل از «Ask.com» ماده‌ای به نام مایریستیسین (Myristicin) موجود در آن آنزیم‌های موجود در مغز را که در بروز بیماری آلزایمر موثر است از بین می‌برد و برای بهبود حافظه مفید است. مصرف مقدار کم آن نفخ معده را کاهش می‌دهد، به هضم غذا کمک می‌کند و اشتها را بهبود می‌بخشد. در شل کردن عضلات موثر است. مخلوطی از چند قطره روغن جوزهندی و عسل حالت تهوع، سوءهاضمه و اسهال شدید را درمان می‌کند. در طب هومیوپاتی، برای معالجه اضطراب و افسردگی به کار برده می‌شود. در طب چینی برای درمان بیماری‌های کبد استفاده می‌شود. تقویت کننده کبد است و سموم کبد را دفع می‌کند. برای کنترل آکنه، 2 تا 3 دانه جوزهندی آسیاب شده را با کمی شیر مخلوط کنید تا به شکل ضماد دربیاید.

گلهای نر آن دارای پوششی ضخیم، گوشتدار و منقسم به سه قسمت نوک تیز اند و به صورت مجتمع بر روی شاخه قرار می گیرند. در گلهای ماده نیز پوششی شبیه گلهای نر وجود داردو دارای یک تخمدان تک خانه است که از لقاح آن یک میوه ی سته شبیه هلو و محتوی دانه های بیضوی محصور در یک پوشش گوشتی و قرمز رنگ تبدیل می شود.

کاربردهای جوز هندی

پس از شستن صورت با آب ولرم و خشک کردن، ضماد را به صورت بمالید و پس از 2 ساعت ابتدا با آب ولرم و سپس برای بستن منافذ با آب سرد بشویید. این ضماد به عنوان اسکراب برای رفع جوش استفاده می‌شود. برای تسکین علایم سرماخوردگی با کمی آب، آرد و پودر جوزهندی ضمادی تهیه کنید و روی پارچه کتان بمالید و روی سینه قرار دهید. خستگی مفرط و استرس را رفع می‌کند و قدرت تمرکز را افزایش می‌دهد. مصرف مقدار کم آن نفخ معده را کاهش می‌دهد، به هضم غذا کمک می‌کند و اشتها را بهبود می‌بخشد . برای تسکین درد مفاصل، عضلات، آرتریت، زخم و التهاب کمی از روغن آن را روی موضع بمالید. مصرف آن مانع بروز سنگ کلیه می‌شود. برای بهبود بخشیدن به سیستم گوارشی کمی پودر جوز هندی را روی صبحانه خود بپاشید. همچنین ضماد آن برای سردرد سرد و فلج ولقوه و سستی اعضا وورمهای سرد کبد نافع است.اگر ضماد آن با افسنطین و عسل تهیه شود برای رفع خونمردگی و کوفتگی اعضا مفید است و مصرف قطره آن با روغنهای مناسب برای تسکین دردهای گوش و رفع کری نافع است و مالیدن ان به چشم برای تقویت دید چشم و رفع جرب پلک نافع است.

کاربرد و طبع جوز هندی و خواص آن برای لاغری و بارداری

قسمت مورد استفاده ی این درخت دانه و پوشش اطراف آن است. بهره برداری از این درخت معمولاٌ از پایه های ۷ ساله شروع می شود و در سن ۲۵ سالگی نیز حداکثر مقدار میوه از آن به دست می آید و چون در تمام سال میوه بر روی درخت وجود دارد در هر فصلی می توان از درخت بهره برداری به عمل آورد. ولی بهترین موقع زمانی است که هنوز میوه ها در حال باز شدن باشند. میوه ی رسیده ی گیاه پس از باز شدن دانه هایی خارج می سازد که درون محفظه ای به رنگ قرمز نهفته می باشند. دقت در وضع دانه ی گیاه نشان می دهد که ارتباط دانه با محفظه ی مذکور منحصراً از راه قاعده ی آن است. هر دانه را نیز از خارج پوسته ی سختی به رنگ قهوه ای که دارای شیارهای عمیق منشعب از قاعده است، در بر می گیرد.

کاربرد ادویه جوز هندی

مضرات جوز هندى : نباید در مصرف این گیاه زیاده‌روی کرد چون اسانس دانه دارای مواد محرکی است که مصرف مداوم و زیاد آن باعث اختلالات قلبی، تند شدن حرکات قلب، سرخی صورت، سردرد و نوعی مسمومیت می‌شود. این موضوع در سال‌های اخیر مورد تحقیق و تایید قرار گرفته و یکی از ترکیباتی که باعث این مسمومیت می‌شود به نام میریستی‌سین شناسایی شده است. بنابراین اگر از خواص این گیاه مطلع شدید، در مصرف آن زیاده‌روی نکنید و همیشه حد اعتدال را نگه دارید. علاوه بر این مصرف زیاد آن سبب ایجاد مشکل در بخش کنترل احساسات در مغز شده و پس از مصرف بیش از حد، احساس نشاط به همراه سستی و رخوت در انسان پدید می‌آورد که شبیه نوعی مسمومیت است. همچنین برای گرم مزاجان مضر است و سردرد می آورد در این مورد باید با گشنیز خورده شودو مضر کبد و ریه است ،آن را باید با بنفشه و عسل خورد .

طبع جوز هندی